Blenders - Owca

To był nasz pierwszy raz, piękna łąka i ogień w nas
I dziwili się: sąsiad oraz brat, a jak!
Za głowy łapali się i mówili do mnie, że
Jeszcze sezon, dwa i ona rzuci mnie, ot, je!

Bo ja chcę ciebie mieć i już, bo ty jesteś jak ze snów i znów
Bo ja chcę ciebie mieć i już, i czuję to, czuję to w sercu mym.

Kupiłem bukiet róż, lecz zjedzone dawno już
Skąd mogłaś wiedzieć, że kwiatów się nie je, ot, je!
I często kiedy śnię, na naszej łące widzę cię
Jak jakiś inny chłop na pobór wełny ciągnie cię

Bo ja chcę ciebie mieć i już, bo ty jesteś jak ze snów i znów
Bo ja chcę ciebie mieć i już, i czuję to, czuję to w sercu mym.

Emeryt

Leżysz wtulona w pościel, coś cichutko mruczysz przez sen
Łóżko szerokie, ta pościel świeża, za oknem nowy dzień
A jeszcze niedawno koja, w niej pachnący rybą koc
Fale bijące o pokład i bosmana zdarty głos

To wszystko było - minęło zostało tylko wspomnienie
Już nie poczuję wibracji pokładu gdy kable grają
Już tylko dom i ogródek i tak aż do śmierci
A przecież stare żaglowce po morzach jeszcze pływają ...

Nie gniewaj się kochanie, że trudno ze mną żyć
Że zapomniałem kupić mleko i gary zmyć
Lecz jeszcze niedawno okręt mym drugim domem był
Tam nie stało się w kolejkach, tam nie było miejsca dla złych

To wszystko było - minęło ...

Upłynie sporo czasu nim przyzwyczaję się
Czterdzieści lat na morzu zamknięte w jeden dzień
Skąd lekarz może wiedzieć, że za morzem tęskno mi
Że duszę się na lądzie, że śni mi się pokład pełen ryb

To wszystko było - minęło ...

Wiem masz do mnie żal - mieliśmy do przyjaciół iść
Spotkałem kolegę z rejsu, on w morze idzie dziś
Siedziałem potem na kei, ze łzami patrzyłem na port
Jeszcze przyjdzie taki dzień kiedy opuszczę go ... a na razie

To wszystko było - minęło ...

10 w skali Beauforta

Kołysał nas zachodni wiatr,
Brzeg gdzieś za rufą został.
I nagle ktoś, jak papier zbladł -
Sztorm idzie, panie bosman !

Ref: A bosman tylko zapiął płaszcz
I zaklął - Ech, do czorta !
Nie daje łajbie żadnych szans,
Dziesięć w skali Beauforta !

Z zasłony ołowianych chmur
Ulewa spadła nagle.
Rzucało nami w górę, w dół
I fala zmyła żagle.


Ref: A bosman tylko zapiął płaszcz...


O pokład znów uderzył deszcz
I padał aż od rana.
Diabelnie ciężki to był rejs,
Szczególnie dla bosmana.

Ref: A bosman tylko zapiął płaszcz...

Prawdziwe czasem sny się ma,
Dziesięć w skali Beauforta ! |x2

Miniatura zimowa

Cicho we śnie, stąpał dziś pierwszy śnieg
Schowane w mrok, drzewa tuliły się
Zatliła się mała lampka co wie,
Że w tej bieli gdzieś hen,
są marzenia usypane po kres
Skrzpnęły drzwi, ciężar snu musiał iść
Zostawił płaszcz, minął się z cieniem mgły
Goniła go ciepła miłość i łza
Nie ma lata i traw, Jesteś ty, zima i ja
Tylko zima i ja... Zima i ja...
Jesteś Ty zima i ja...

Ostatnio edytowany przez Paulexaa (2008-08-27 17:24:15)

Harcerskie Ideały

Na ścianie masz kolekcję swoich barwnych wspomnień
Suszony kwiat, naszyjnik, wiersz i liść
Już tyle lat przypinasz szpilką na tej słomie
To wszystko co cenniejsze jest niż skarb
Po środku sam generał Robert Baden Powell
Rzeźbiony w drewnie lilijki smukły kształt
Jest krzyża znak i srebrny orzeł jest w koronie
A zaraz pod nim harcerskich dziesięć praw


Ramię pręż słabość krusz i nie zawiedź w potrzebie
Podaj swą pomocną dłoń tym co liczą na ciebie
Zmieniaj świat, zawsze bądź sprawiedliwy i odważny
Śmiało zwalczaj wszelkie zło niech twym bratem będzie każdy


Ref:
I świeć przykładem świeć i leć w przestworza leć
I nieś ze sobą wieść że być harcerzem chcesz

II) Kiedy spyta cię ktoś skąd ten krzyż na twej piersi
Z dumą odpowiedz mu: taki mają najdzielniejsi
Bo choć mało mam lat w tym harcerskim mundurze
Bogu, ludziom i ojczyźnie na ich wieczną chwałę służę


Ref:
I świeć przykładem świeć i leć w przestworza leć
I nieś ze sobą wieść że być harcerzem chcesz

Jeździec

I) Uciekałem przed tobą w popłochu
Chciałem zmylić, oszukać Ciebie
Lecz co dnia, kolana uparte, kolana uparte
Zostawiały ślady na niebie


Ref: Dogoniłeś, mnie jeźdźcze niebieski
Stratowałeś, stanąłeś na mnie
Ległem zbity, łaską podcięty
Jak dym, gdy wicher go nagnie


II) Nie mam siły spod Ciebie się podnieść
Coraz cięższa staję się mowa
Czyżby słowa utracić, trzeba, utracić trzeba
By jak duszę odzyskać od nowa


III) Czyżby trzeba aż przejść przez Ciebie
Twoim słowom przez Ciebie zawierzyć
Jeśli trzeba to ratuj do dna, to ratuj do dna
Jestem tylko twoim żołnierzem


IV) Jedno wiem i innych objawień
Nie potrzeba ni oczom ni uszom
Uczyniwszy na wieki, wybór na wieki wybór
W każdej chwili wybierać muszę

Kora

Rozmawiałem z korą drzewa ona drzewo dobrze zna
Powiedziała cicho "dotknij ręką nieba"
Wyciągnąłem w gorę ręce
Niebo dało ciepły deszcz
Zwariowałem jak by deszczu było trzeba

Zapytałem kiedyś wróżki czy mi nie zabraknie sił
"Nie zabraknie tylko dotknij ręką nieba"
Rozłożyła karty w koło ja wybrałem jedną z nich
skąd wiedziałem, że tej jednej tylko trzeba.

REF. Prowadzi mnie od lat niewidzialna siła, która nadaje sens i
karze trwać, nie wiele mam tak mało, a przecież tyle,
dlatego wiem, co chciał powiedzieć wiatr

Policzyłem kiedyś wszystko, co mi dało dobry znak
Pod stopami jeszcze mocniej czułem ziemię
Wyciągnąłem w górę ręce
Padał boski, dobry deszcz
Już wiedziałem nigdy, nigdy się nie zmienię

REF. Prowadzi mnie od lat niewidzialna siła....